Nu het weer zomertijd is blijft het meteen 's avonds langer licht en wordt het weer aantrekkelijk om een avondduikje te gaan maken. De animo is helaas nog niet groot omdat het water nog koud is (11 graden). Toch gaan we met z'n tweeën richting Zandeiland 4 op een maandagavond. Het waait eigenlijk best hard en lekker warm is het ook niet. Het voorjaar laat qua temperatuur nog op zich wachten. Het voordeel is dat de parkeerplaats een overvloed aan ruimte biedt en het water nog kraakhelder. We kleden ons gauw om, zetten de duiksetjes in elkaar en laten ons onder water zakken. We vinden al snel een lauwe lijn die we nog niet eerder gezien hebben en besluiten die te volgen. Even gaat de lijn evenwijdig aan de kant op zo'n 8 m. diep, maar dan leidt hij ons de diepte in. Waarheen? Hoe diep? We zullen het zien. In ons droogpak hebben we het aangenaam warm. We gaan langs diepe geulen, veenklompen en zandplekken en dan plotseling houdt de lijn op op 15m. Niet zo heel diep dus. Waarom hier? Ineens krijgen we antwoord op onze vraag. Er ligt vlak bij de lijn een klein wrakje van een zeilboot. Die moet er al langer liggen, want hij is overgroeid met zoetwatermosselen. Even een klein rondje om het bootje en dan toch maar weer richting de kant. Gelukkig hebben we nauwelijks stof op doen waaien op de heenweg, dus ook nu is er van alles te zien. Helaas blijft het bij veel grondeltjes, maar eenmaal weer langs de oude, vertrouwde ketting op 8m. zien we een grote baars. Hij ligt ogenschijnlijk dood op z'n zij op de bodem, maar na wat aanrakingen aan z'n staartvin blijkt hij toch nog in leven en zwemt langzaam weg. Heel gezond lijkt ie me niet ..... We gaan nog langs de vertrouwde bus, het wrak van de botter en dan vinden we het wel weer genoeg. Na ruim 40 minuten klimmen we weer op de kant. Nog net zien we de zon onder gaan en dan met een tevreden gevoel richting huis voor een lekker warm bakkie troost. De eerste avondduik van het seizoen zit er op en dat geeft best een heel tevreden gevoel.